Prezydent Kalisza: "Mamy bardzo dobrą sytuację finansową. Wszyscy nam zazdroszczą"

Z kolei są też takie rozwiązania typowo do mieszkańców skierowane. Czyli, na przykład – może sobie przez internet oglądać sesję, wiedzieć jak radni glosują. Przez internet może sobie zamówić miejsce w kolejce w urzędzie, załatwić w urzędzie sprawę…

Ale to są takie bardzo proste rozwiązania na podstawowym poziomie. Czy nie ulegliście państwo jakiemuś mirażowi pod wpływem firm IT?

– My wdrażamy to, co jest użyteczne. Więc jeżeli mamy możliwość pozyskania pieniędzy na to, żeby ludzie jeździli nowymi autobusami, do tego robimy ścieżkę rowerową, dajemy informację w czasie rzeczywistym o której przyjedzie autobus i montujemy nowoczesne, ledowe oświetlenie, gdzie można jeszcze podłączyć pod to miernik czystości powietrza, to ja uważam, że to jest dobre dla mieszkańców. A czy to jest miraż, czy nie… Wydaje mi się, że nie. To są rzeczy użytkowe. Natomiast jak się ciągle mówi o Big Data, chmurach, to może faktycznie ludzie niewiele z tego rozumieją.

Naprawdę pan uważa, że nie powinno się ludziom, mieszkańcom tłumaczyć, co to wszystko oznacza?

– Po pierwsze, to mieszkaniec bardzo często wie dużo więcej o różnych rozwiązaniach technologicznych niż urzędnik czy prezydent. Nie oszukujmy się. Więc żebyśmy też nie popadli w myślenie, że mieszkaniec to jest ten, co nie wie i trzeba mu tłumaczyć. Jeżeli mieszkaniec będzie zainteresowany…

…jak się wydaje pieniądze.

– Zainteresowany tym, jak się wydaje pieniądze -  oczywiście. Natomiast o rzeczach, o których ja mówię, czyli nowych autobusach i tak dalej, to ja nic nie muszę tłumaczyć, bo to są rzeczy proste, które mieszkańcy Kalisza w lot rozumieją. Tu nie ma kłopotu.

Czyli ustawiłem się w takiej pozycji mieszkańca Kalisza, który nie ma dostępu do internetu i nie jest na bieżąco z nowinkami.

– Są tacy mieszkańcy Kalisza, którzy nie używają internetu. Oni nie będą korzystali z aplikacji jak dojechać, tylko zerkną sobie na przystanku, kiedy pojedzie ich autobus, skorzystają z biletomatu, pojadą tym nowoczesnym hybrydowym autobusem, który mniej wyemituje spalin i dzięki temu będą zdrowsi. Wydaje mi się, że to jest naturalne, nie ma chyba tutaj co tłumaczyć.

OK. Niech pan mi w takim razie powie – przyszłość komunikacji w mieście to jest komunikacja publiczna, samochody prywatne, współdzielenie, czy rower?

– Powiem tak – musimy przede wszystkim wrócić do tego, że ludzie musza zacząć chodzić. I muszą mieć miejsce do tego chodzenia i do spędzania czasu.

Jeżeliby udało się tak zrobić, że skoro dzisiaj w Kaliszu każda rodzina ma statystycznie po dwa samochody, to jeden z nich byłby elektryczny, a spalinowy byłby ten do długich podróży, to już zyskujemy, tak? Jeżeli część ludzi w ogóle by zrezygnowała z samochodów i pojechała autobusem miejskim, bądź rowerem miejskim od wiosny do jesieni, to też na tym wygrywamy. Natomiast w jaką stronę to pójdzie? 

Kaliszanie bardzo lubią samochody. I mamy o tyle problem, że jesteśmy stosunkowo małym miastem, niecałe siedemdziesiąt kilometrów kwadratowych, ale jesteśmy miastem, które daje usługę większej liczbie mieszkańców obszaru funkcjonalnego niż liczba mieszkańców miasta. A ci wszyscy ludzie też przyjeżdżają samochodami. Musimy więc myśleć o tym, żeby jednak zadbać o to, żeby to śródmieście było strefą gdzie jest mniej emisji spalin, by ludzie mogli tam spędzać czas.

A może zero, a nie mniej? Skoro was stać.

– Może najpierw zróbmy strefę trzydzieści, potem zero. Tak samo jak mieszkańcy mieli pretensje, że opracowaliśmy strategie dróg rowerowych. I bali się, ze zaraz zamkniemy wszystkie drogi, pozwężamy je i będą tylko rowery. Ja mówię – nie. Róbmy to ewolucyjnie, ale musimy mieć pewną strategię do której będziemy dążyć. Być może będziemy do tego dążyć pięć, dziesięć lat, dwadzieścia lat.

Natomiast chodzi i o to, żebyśmy wiedzieli, w którym kierunku podążamy. Czyli będziemy musieli rezygnować z tych spalin, które nasz wykańczają.

Samorządy powinny mieć ustawowy nakaz do tego typu działań? Wyznaczania stref zero-emisyjnych, czy niskoemisyjnych. Bo teraz jest wolna wola.

– Dzisiaj się wydaje, że jest to dobra droga pod warunkiem, że byłby czas na wyrażanie swoich poglądów. Jesteśmy Polakami. Jak nam się coś narzuci, to będziemy robić wszystko, żeby to ominąć. Więc jeżeli będzie to w takich ramach ogólnonarodowej rozmowy i postępowania, że za rok robimy to, za trzy lata tamto, to wydaje mi się, że jest możliwość osiągnięcia konsensusu. Jak się zrobi jedno takie cięcie, to może wywołać poważne perturbacje i niezadowolenie mieszkańców. Dlatego mówię – nie oszukujmy się. Jest bardzo dużo ludzi, którzy byli zachłyśnięci tą wolnością, tą możliwością konsumowania, gromadzenia dóbr i tak dalej.

Nie nacieszyliśmy się tym jeszcze do końca. To tylko 25 lat.

– No niestety tak to wygląda. I często bierzemy od tych rozwiniętych społeczeństw rzeczy, które wcale nie są dla nas dobre.

Dzisiaj wysokie technologie służą z jednej strony dobrze, z drugie źle. Niektórzy z nas będą mogli lepiej pracować dzięki nowoczesnym technologiom, ale słyszymy też o takich tragediach, że małżeństwo gra w gry komputerowe, a dziecko umiera w tym czasie z głodu.

Nawet takie rzeczy powinny zaprzątać głowę samorządowca? Nie ma pan na to wpływu.

– Jeśli powiem, że samorząd to jest misja, mogą się podnieść głosy oburzenia, że co ten facet opowiada i chyba zwariował. Natomiast jak popatrzymy na to, ile jest zagadnień, ile jest przeciwności losu i porównamy to do normalnej pracy, to powiem szczerze – ciężko jest to porównać. Ja pracowałem w biznesie 20 lat, a prezydentem jestem niecałe trzy. To są tak ekstremalnie napięcia, ścieranie się stanowisk, brak komunikacji, sytuacje. kiedy ktoś podłapie jakąś plotkę i z tego robi się wielka afera. My to mamy non stop.

Więc powiem szczerze – trzeba być bardzo twardym, mieć bardzo dobrych współpracowników, dobre społeczeństwo. Na szczęście ja takie mam, ludzie są pracowici, przedsiębiorczy, ale też są bardzo ambitni i na tym tle też jest dużo konfliktów, bo oni by chcieli mieć wszystko zaraz, szybko, żeby coś zostało zrobione na już, bo skoro oni pracują, płacą podatki. to mają pewne wymagania.

Jako samorządowiec z misją, traktuje pan samorząd bardziej w kategoriach ekonomicznych czy filozoficznych?

To trzeba połączyć, to musi być filozofia, ale bez pieniędzy też nic nie zrobimy. Natomiast na pewno trzeba czuć misję. Ja mam to szczęście, że pracowałem w biznesie, ale w usługach, więc i tak cały czas miałem kontakt z klientem. Dzisiaj interesantem. Ale wiemy, że to się robi dla ludzi. Chodzi mi o to, że to jest człowiek, który też przychodzi po pewnego rodzaju usługę, płaci i chce być z tego zadowolony. Więc to jest tak, że jest misja, jest filozofia, ale i aspekt społeczno-ekonomiczny. Nie ucieknie się od tego.