Świdnik to miasto zbudowane wokół fabryki. Teraz się uniezależnia

Ale chyba jest problem z ludźmi młodymi. Wyjeżdżają do pracy i na studia do Lublina, Warszawy, innych dużych miast i już nie wracają. Czy to nie powoduje, że Świdnik się starzeje?

- Oczywiście, pewne problemy demograficzne dostrzegamy, jest to widoczne w całej Europie. Jednak w Świdniku nie ma dramatycznej sytuacji pod tym względem. Nie ubywa nam ludzi młodych - nawet jeżeli się uczą i pracują poza Świdnikiem, to nie jest to równoznaczne z całkowitym opuszczeniem miasta.

A jak jest z mieszkaniami w Świdniku?

- Z danych Głównego Urzędu Statystycznego wynika, że jesteśmy miastem, które ma z każdym rokiem więcej nowych mieszkań, które są alternatywą zwłaszcza dla rodzin. Co ważne, komfort tych mieszkań jest praktycznie taki sam jak w Lublinie, natomiast ceny są niższe.

Jak podaje GUS, w 2018 roku w gminie mieliśmy około 2700 mieszkań. W najbliższych dwóch latach przybędzie ich jeszcze około 1000. Jeden z prywatnych deweloperów już rozpoczął inwestycję na 500 mieszkań, drugi na 200, my sami - uczestnicząc w programie Mieszkanie Plus - budujemy 100 mieszkań.

Duża część mieszkańców Świdnika pracuje w Lublinie, w Świdniku natomiast mieszkają. Taki układ funkcjonuje. Czy to jednak nie za mało? Czy jest planowana jakaś inwestycja, która mogłaby nie tyle nawet przyciągnąć nowych mieszkańców do Świdnika, co bardziej związać ich z miastem? Miejsce pracy to przecież silny element tożsamości lokalnej, a nowe firmy wzmocniłyby Świdnik gospodarczo.

- Zanim odpowiem na to pytanie, posłużę się danymi o bezrobociu w Świdniku. W ubiegłym roku bezrobocie w powiecie świdnickim było na poziomie 8,4 proc. Według praw ekonomii jest to bezrobocie niemal nieistniejące. Owszem, ludzie szukają pracy lepszej, niż posiadają, ale to nie oznacza, że nie ma miejsc pracy.

A teraz o inwestycjach. Oczywiście, że chcemy, żeby ludzie pracowali na miejscu, żeby powstawały firmy. Aby to umożliwić, skupiliśmy się na rozwinięciu terenów pod inwestycje gospodarcze. Mamy wydzielony teren pod działalność głównie przemysłowo-logistyczną z uwagi na bliskość lotniska i trasy szybkiego ruchu.

W naszym tegorocznym budżecie są olbrzymie środki na budowę dróg i sieci energetycznej, kanalizacji itp. w tej strefie. Myślimy, że to będzie budowa takiej „drugiej nogi” gospodarczej Świdnika. Bo wiadomo, że największą jest PZL. Jednak to nam pozwoli w pewien sposób zdywersyfikować zasoby.

Kiedyś sytuacja zakładu była bardzo zła, nie płacono miastu podatków, po przekształceniach własnościowych PZL nabrał rozpędu i teraz sytuacja jest stabilna, zakład się rozwija. Ale jak to się mówi, zawsze powinien być „plan B”.

Są też plany, żeby powołać w Parku Przemysłowym, który znajduje się w nieczynnych dziś halach fabrycznych PZL, Centrum Technologii Lotniczych, co także przyczyniłoby się do powstania miejsc pracy w mieście.

Jak właściwie jest z lotniskiem? Nosi nazwę „Lublin”, a de facto jest w Świdniku?

- Właścicielem lotniska jest miasto Lublin oraz województwo lubelskie. Dlatego nazwa jest taka, a nie inna. Lotnisko to element prestiżu dla Świdnika, nie każde miasto tej wielkości ma lotniczy port pasażerski. Oczywiście jest to też ogromny atut, który wykorzystujemy w rozwoju Strefy Aktywności Gospodarczej.

Tutaj jest jedno „ale”: uważamy, że na lotnisku powinno powstać cargo, bo z samego lotu pasażerskiego nie ma zbyt dużego zysku. Dla firm logistycznych, które zamierzamy ściągnąć, nie ma lepszego wyboru, musi powstać cargo. Świdnik nie ma możliwości budżetowych na wybudowanie takiej infrastruktury, musimy więc bardziej współpracować z samorządem województwa i lubelskim, ale oni też widzą potrzebę wybudowania cargo.

Mówimy o atutach Świdnika. A problemy?

- No cóż, odpowiedź nie będzie oryginalna: obecnie największym naszym problemem są śmieci. Mamy już za sobą podwyżkę za odbiór odpadów, opłata wynosi obecnie 25 zł miesięcznie za odpady posegregowane i 50 zł za zmieszane. Ponieważ jednak jest to ogólnopolski problem, z którym boryka się większość samorządów, uważamy, że samymi podwyżkami nie da się go zlikwidować.

Jak obliczyliśmy, produkcja masy RDF ze śmieci w naszym mieście mogłaby całkowicie zaspokoić potrzeby grzewcze Świdnika. W ten sposób oszczędzilibyśmy zarówno na śmieciach, jak i na energii. Będziemy się starać o wybudowanie takiej instalacji razem ze spółką, w której miasto posiada 40 procent udziałów. Jest to coś, o co warto zawalczyć.

Czy warto zamieszkać w Świdniku?

- Mamy coraz więcej takich pytań. Czy można mieszkać w Świdniku? Co to miasto może zaoferować? Odpowiem tak: jednym z naszych największych atutów jest położenie. To chyba najlepsze położenie, jakie miasto tej wielkości (40 tysięcy mieszkańców) może sobie wymarzyć. Odległość Świdnika od Lublina wynosi 10 kilometrów i można ją pokonać własnym samochodem, ale także publicznym transportem, w kwadrans. Dzięki temu można mieszkać w Świdniku, ale pracować w Lublinie i korzystać z tego wszystkiego, co oferuje duże miasto, czyli z muzeów, teatrów, kin itp., a młodzież może studiować w Lublinie.

Swego czasu myśleliśmy o powołaniu w Świdniku uniwersytetu, ale zrezygnowaliśmy z tych planów. Po pierwsze byłoby to nieopłacalne ekonomicznie, po drugie warto zadać pytanie: w jakim celu? W Lublinie, który leży praktycznie „za miedzą”, baza akademicka jest tak bogata i różnorodna, że nie ma potrzeby budować nowych tworów, które raczej nie wytrzymałyby konkurencji z tym, co sprawdzone i otoczone tradycją. Trzeba na pewne sprawy patrzeć realnie, mierzyć siły na zamiary.

Analogicznie jest z obiektami kultury. Na spektakl teatralny można się wybrać bez większego problemu do Lublina. Jesteśmy częścią tworzonego obecnie Lubelskiego Obszaru Metropolitalnego, więc bez jakichkolwiek kompleksów możemy z tych wszystkich dóbr korzystać.

Nie oznacza to jednak, że w Świdniku nie ma życia kulturalnego. Wręcz przeciwnie. Bardzo prężnie działa nasz Miejski Ośrodek Kultury, są dziesiątki kółek zainteresowań: fitness, pilates, joga. W zajęciach uczestniczą tysiące dzieci i młodzieży. Dalej sport, który przeszedł w całości pod skrzydła miejskie: tradycje siatkarskie związane z klubem Avia Świdnik, to jest kontynuowane i rozwijane.

Mamy swoją tożsamość, przecież ludzie mieszkali tu od dawna - w pobliskim Adampolu, który jest dziś częścią miasta, było uzdrowisko, mamy bogate tradycje lotnicze, nawet jeszcze starsze niż zakład PZL - przed wojną działała w Świdniku Szkoła Pilotów Cywilnych Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej im. Marszałka Śmigłego-Rydza.

Przykłady można mnożyć. W Świdniku na pewno nie ma czasu na nudę.